Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondomTHE5OAKSte beleven valt.
Over de bewoners: HARRY, maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud enYVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.
Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.
En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!
De kerstdagen zijn weer voorbij. De kinderen zijn weer weg en de rust is teruggekeerd in huis. Het was gezellig. We hebben lekker gegeten. Geen groots kerstdiner maar gewoon lekker. Met als belangrijkste onderdeel het samen rond de tafel zitten, want dat komt niet zo vaak voor. Met z'n achten waren we. En na het eten werd een mooi kerstverhaal voorgelezen. Niet door 1 persoon maar iedereen deed er aan mee en om de beurt werd er een stuk gelezen. Dat was een groot succes. Vooral de kleinkinderen vonden het heel erg leuk...
We hadden geen kerstboom dit jaar alleen veel kaarsjes. De avond hebben we met elkaar spelletjes gedaan rond de grote tafel en gezellig met elkaar over van alles en nog wat gepraat. Tegen half elf is iedereen weer huiswaarts gegaan. Alleen zoonlief bleef slapen omdat Groningen wel erg ver weg was. Dus die is gisteren tegen de avond weer vertrokken.
Alle sneeuw is alweer weggesmolten en als ik nu naar buiten kijk dan is het alsof er nooit sneeuw is geweest. De korste dag hebben we ook alweer een week geleden gehad en nog een paar dagen dan is dit jaar alweer voorbij. Dan kun je al snel merken dat de dagen weer ietwat langer worden en krijg ik het gevoel dat we "de goede kant" weer opgaan.
Kreeg vanmorgen wel een sms-je van Hilde uit Bouillon dat het daar weer is gaan sneeuwen dus die banjert vanmiddag heerlijk door de sneeuw... bofkont.
Vandaag wel een heel rustige dag. DH ligt helaas met migraine op bed. Heb vanmorgen het vee verzorgd en de rest van de dag rustig aan doen want liever geen geluid in huis. Dus zit ik lekker de blokken voor mijn aussie te snijden want daar wil ik in het nieuwe jaar wel mee beginnen.
Door de kou zetten de vogels hun veren zo ver mogelijk uit. De roondborstjes zijn daardoor ronde bolletjes geworden....
En net als ik een foto wil maken zie ik dit aankomen en kan nog net de camera op "video" zetten. Het zijn paar een paar seconden maar het is altijd weer een verrassing als je op klaarlichte dag dit vlak langs je huis ziet komen....
an de ene kant vind ik deze dagen wel gezellig maar ik vind het wel jammer dat er maar zo weinig mensen zijn die de betekenis van Kerst weten en ook vieren deze dagen.
Alles moet steeds mooier, steeds duurder. De supermarkten houden weken van te voren al akties om ons toch vooral te overtuigen dat we veel, heel veel moeten kopen. Terwijl de kerst toch eigenlijk alles te maken heeft met het Kind dat geboren werd in een stal. Geen wieg maar een voederbak. Geen centrale verwarming maar in een koude stal. Geen mooie babykleertjes maar gewikkeld in doeken bij gebrek aan beter.
En wij, die alles wel hebben staan te weinig stil bij de overgrote meerderheid die weinig of soms ook helemaal niets hebben. Die moeten leven van voedselhulp. Misschien geen verwarming hebben met de kerst omdat die is afgesloten. En dan heb ik het nog niet eens over alle vluchtelingen die soms al jaren in kampen wonen omdat ook zij geen plek hebben waar zij zich thuis mogen voelen. Maar daar willen we niet aan denken. Wij willen feest.
Veel willen ook niet denken dat het Kind geboren werd voor iedereen. We willen niet horen dat hij later heeft gezegd: Alles wat je voor mijn minste broeders hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan. Wanneer worden we met z'n allen wijzer? Maar gelukkig er is nog hoop want:
Nog een week en dan is het alweer kerst 2009. Wat is ook dit jaar weer voorbij gevlogen. Omdat vanmiddag hier de eerste kerstvlokjes neer dwarrelden wil ik iedereen heel fijne feestdagen wensen met onderstaande foto...
Iedereen om je heen zie je voorbereidingen treffen voor feestelijke dagen. Denk daarbij ook aan mensen die alleen zitten. Geen familie meer hebben of afgelopen jaar een verlies hebben geleden en de eerste keer kerst zonder een geliefde moeten vieren. Het is goed om ook daar bij stil te staan. Daanom voor hen dit lied.
oen ik vanmorgen wakker werd was het mistig. Rond kwart voor negen begon de zon er al aardig door te komen en m negen uur was de wereld veranderd in goud.
Dus dat betekent: fototoestel!
Het eerste wat ik zag was dit beeld.
Heerlijk hoe mooi de zon dan door de mist heen breekt.
Dit blad kwam ik tegen tijdens het fotograferen.
Maar er was nog meer te zien. Der mist die zo mooi over het land hing.
Onderstaand artikel lazen we hier thuis met verbazing en een beetje trots. Lesotho heeft namelijk een speciale plaats in ons hart. DH heeft daar geholpen een school te bouwen voor kinderen met een handicap. Het Leseli community centre. De school die begon in een garage is nu uitgegroeid tot een voorbeeld.
Hij is daar diverse keren geweest en het land heeft zijn hart gestolen. Kingdom in de Sky wordt Lesotho ookwel genoemd. Het is het enige land ter wereld dat helemaal dat boven de 1000 meter ligt. Het laagste punt ligt op 1400 meter en 80% van het land ligt boven de 1800 meter.
Veel van de plattelandsbevolking woont in ronde huizen ook wel rondavels genoemd.Gemaakt van leem en koeienmest of van stenen die in de bergen worden gevonden.
De deken is onderdeel van de nationale dracht om de bewoners tegen de kou te beschermen. Want koud kan het zijn in Lesotho.
Lesotho is een arm land. Van elke 100 inwoners hebben er 68 niet genoeg geld om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Lesotho ligt helemaal ingeklemd in Zuid-Afrika.
En dit land met maar 2 miljoen inwoners is Nederland gepasseerd op de lijst van landen waar de gelijkheid tussen man en vrouw het grootst is. En dat is een prestatie. En daar zijn we trots op!
artikel:
Twee Zuid-Afrikaanse landen staan in de top-10 van landen met de meeste gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
Zuid-Afrika en Lesotho zijn een aantal plaatsen omhoog gegaan in de lijst over vrouwengelijkheid van het Wereld Economisch Forum. Uit de jaarlijkse lijst met 134 landen komt IJsland als vrouwvriendelijkste land naar boven. De top-4 wordt verder beheerst door de Scandinavische landen.
Nederland heeft een twaalfde plaats gekregen, en is daarmee twee plaatsen gezakt. Indonesixc3xab staat net als vorig jaar op de 93ste plek. Paraguay heeft de meeste vooruitgang geboekt. Het land steeg op de lijst met 36 plaatsen naar nummer 66. Ecuador is het hoogst gexc3xabindigd van alle Latijns-Amerikaanse landen. Vrouwen hebben volgens de ranglijst het meest last van discriminatie in Turkije, Pakistan en Jemen.
Volgens het Wereld Economisch Forum zijn vrouwen nodig om uit de economische crisis te komen. Ook is gelijkheid voor vrouwen belangrijk bij het oplossen van problemen als klimaatverandering.
k heb zoveel ontzettend bemoedigende reacties gehad waaronder dit gedicht dat ik graag met jullie wil delen. Een moeilijk opdracht, zeker na wat er allemaal is gebeurd. Maar ik ga het toch proberen!
Het is nu echt herfst. (Bijna) alle bladeren zijn nu van de klimop en ik heb nog snel een foto van het laatste stukje dat in de zon staat een foto gemaakt.
Als alle bladeren er af zijn kun je pas goed zien op wat voor manier de klimop veel van zijn water verkrijgt.... duur zijn luchtworteltjes. Echt een kunstwerkje op zich.
En dan, als je de oprit ziet, dan zie een "oerwoud" van paddestoelen verschijnen tusssen de stenen. Echt heel bijzonder om te zien.
Dus hier nog een paar mooie herfstplaatjes...
En van heel dichtbij kun je zien hoe bijzonder ze zijn. strak in het gelid.
Wat is het de afgelopen week schitterend nazomerweer geweest. Net zaten we nog lekker in de zon koffie te drinken en de thermometer aan de schuur (in de schaduw en uit de wind) stond op 30!!! graden...En natuurlijk op deze (misschien wel laatste) mooie nazomer zondag moest het fototoestel weer te voorschijn worden gehaald. Het is zo ontzettend stil.... zo mooi..... Hier mijn foto's die ik graag wil delen.
De ochtenden, als de zon door de mist heen komt zijn schitterend.
Hier en daarzijn er zelfs nog stokrozen te zien. Terwijl er naast de zaaddozen staan.
En dan natuurlijk de spinnenwebben. De een nog mooier dan de andere.
Ware kunstwerkjes worden er gemaakt.
En de druiven zijn heerlijk rijp en klaar om geplukt te worden.
Maar de meesten laten we toch zitten voor de merels die zich er al aatdig aan te goed hebben gedaan. Een spin is zo slim geweest haar web precies voor een mooie tros te maken. Wie weet welke inspecten er op af komen....
En Tijger zit natuurlijk weer heerlijk in het ochtend zonnetje te genieten. Als ik zo rondloop met het fototoestel dan is hij er als de kippen bij. Want hij vindt het heerlijk oim zo lekker met je rond te lopen...
We wonen in een oud huis. In 1906 werd de woning gebouwd. Helaas zijn in de loop van die eeuw diverse keren verbouwingen gepleegd met als triest eindresultaat dat de oude ramen al waren verwijderd en vervangen door "moderne" kozijnen, toen wij het kochten.
Wat gelukkig wel gespaard is gebleven, zijn de 5 mooie grote eiken die al vanaf 1906 rond om het huis staan.
Maar om ze te behouden moeten ze wel goed verzorgd worden. En goed verzorgen betekent dat om de vijf jaar er gesnoeid moet worden. En dat is geen eenvoudig werk. Dat moet vakkundig worden gedaan. En als je dan bedenkt dat de bomen zo'n 20 meter hoog zijn dan komo je niet ver met een snoeischaartje of zaagje.
Dus toen ze weer aan een "beurt" toe waren moesten we gaan bedenken hoe we dat gingen doen. Er waren twee manieren. Een hoogwerker huren (heb nooit geweten dat dat zo duur is) en dan de hele dag de weg verspert voor het doorgaande verkeer of..... op de traditionele manier "in de touwen". Nu zijn er niet zo veel bedrijven die daar in gespecialiseerd zijn maar gelukkig hebben we via via een adres gekregen. En tyoen waas de grote dag daar. En dit is zoals iemand er uit ziet die op het punt staat een hoge eik te gaan snoeien.
Natuurlijk, het een hqandzaagje wordt niet meer gewerkt maar toch... het gaat wel op een heel speciale manier.
En als je dan ziet wat er allemaal uit wordt gehaald, houd je je hart vast.... blijft er nog wel een boom over?
Twee hele dagen zijn ze bezig geweest om alle vijf de bomen te snoeien. Een hele operatie. Wil je meer foto's zien? Ga dan even het fotoalbum bekijken.
Afgelopen zomer, toen kleindochter hier logeerde is ze begonnen met een dromenquilt. Aan het eind van de vakantie had ze alle blokken klaar en ook hoe de top eruit moest komen zien was door haar gekozen.
De afspraak was dat we na de zomer verder zouden gaan.... En gisteren was het dus zover. Vrijdagmiddag al gekomen om vooral zaterdag op tijd te kunnen beginnen. Eerst nog even oefenen op een paar scraps want het was al weer twee maanden geleden. En het is leuk om haar dan in zichzelf te horen mompelen: "ru
Ze heeft hard gewerkt. Alle blokken op volgorde gelegd. En aan elkaar genaaid. En aan het eind van de middag was de top in elkaar gezet. Voor het eerst achter de naaimachine, nog nooit iets "quilterigs" gedaan, tien jaar jong zijn en dan met dit resultaat? En het leuk is ze vind het leuk en de volgende afspraak staat alweer. Want er moet nog een rand om heen en biezen worden gemaakt. Ze heeft de smaak tepakken. En dat is leuk voor oma dat kleindochter het leuk vindt ...... Hieronder het eindresultaat van deze dag.... Vol trots showed ze haar werk. De top van Nanne met een (heel klein) beetje van oma.
Terug van drie weken Denemarken.
Voor mij betekent dat: Drie weken heerlijk kunnen zwemmen, alles mogen en niets hoeven….. (dus lekker veel boeken en quiltwerkjes mee).
Al vanaf 1998 komen we welk jaar op dezelfde plek, in het zelfde huis. In Gronhoj, vlak bij Lokken in het Noordelijkste puntje van Jutland. Een heerlijk huis. Voorzien van alles wat je je maar kunt bedenken. Een eigen zwembad, sauna, bubbelbad en zonnebank. Houtkachel en zelfs de keuken is van alle gemakken voorzien. Uitzicht op de zee. "s avonds vanaf het overdekte terras heerlijk kunnen genieten van de zon die ondergaat. Zelfs de Verdi, onze blonde labrador, weet als we er zijn. Op het moment dat de auto het duinpad indraait begint hij te piepen….
Ook dit jaar was het niet anders….. Elk jaar is het weer "thuiskomen" in Gronhoj. En ook dit jaar was het weer ons gunstig gezind. 1 dag storm, 1 dag regen en voor de rest elke dag zon. Elke dag wel een van de maaltijden buiten kunnen zijn.
En ‘s avonds tot half elf in de avondzon buiten kunt zitten. En als het te koud is? Dan kun je de buiten open haard aansteken…. Maar dat hoefde dit jaar niet. Te mooi weer….
Het mooie van Gronhoj is dat je er met de auto op het strand mag komen. Voor mij helemaal fijn want anders zou ik er niet kunnen komen. Nu kan de auto tot vlak bij het water worden gereden en kan ik zo vaak ik wil genieten van de zee.
Mooi weer, slecht weer, maakt niet uit want de zee is altijd mooi.
Je kunt, als je wilt wel 30 km langs het strand rijden van Lokken tot aan Saltum. En dan kan het zmaar gebeuren dat je dit tafreeltje ziet…..
Terwijl we staan te genieten van de zee rijden er ineens een aantal old-timers het strand op.
Veel bekijks, maar Verdi heeft weinig interesse. Die heeft zo zijn eigen liefhebberijen.
er is altijd wel een hond om mee kennis te maken…
of een lekker stukje rennen is ook heerlijk…
Zeker als je dan dan ook lekker nat mag worden…..
Maar er zijn ook plekken aan de kust waar het land het verliest van de zee… Ieder jaar worden er grote stukken kust weggeslagen. Zoals hier bij Lonstrup….
Je zult daar maar eigenaar zijn van dit zomerhuis dat in zee dreigt te verdwijnen bij de eerstvolgende grote storm….
100 jaar geleden stond in MarupKirke dit kerkje, 300 meter van de kust…..
in 1992 lag het er zo bij…
slechts een meter of 30 van de kust…
Deze foto heb ik in mei 2008 gemaakt, een jaar geleden….
En dit jaar? Dit jaar staan alleen de contouren… de kerk zelf is afgebroken uit angst dat er binnen een jaar geen kerk meer is…..
En vlak bij Marup Kirke ligt Rudbjeg Knudde. Dit is een foto uit 1992….
En nu, anno 2009 ligt de Knudde er zo bij……. Al het zand van de kust die bij Marup wordt weggeslagen wordt bij de Knudde als zand weer aan land gebracht… Dat betekent dat de vuurtoren bijna al helemaal onder het zand is bedolven.
De foto is gemaakt door mijn zwager die met Harry de moed had om het enorme duin te beklimmen waaronder de 60 meteer hoge vuurturen bijna al is verdwenen…
Maar Denemarken heeft ook een ander gezicht….
Een strak blauwe lucht, een fel geel veld koolzaad dat in volle bloei staat en op de achtergrond het Borglum Kloster….
Of op het strand van Lokken een rij bootjes dat iedere dag op het strand worden getrokken en als de vis gelost is weer de zee in worden getrokken….
Mooie kerkjes die allemaal open zijn en waar je zo binnen mag en kan lopen. Een stukje in het gastenboek schrijven en genieten van de stilte….
Haventjes waar je heerlijk rond kunt slenteren…..
En knusse haven-Kro’s , zoals de KRO in Gjol….
waar je heerlijk kunt eten…
En niet te vergeten de Margriet-route die enkele duizenden kilometers lang is. In elk gebied van Denemarken zijn grote stukken te rijden die je langs de mooiste plekjes natuur en de gezelligste plaatsjes stuurt.
Leuke haventjes,
mooie kastelen……….
En als je dan ‘s avonds moe thuis komt en het wordt wat frisser dan gezellig de houtkachel aan
een paar baantjes zwemmen en bijkomen bij een lekker glaasje wijn.
Dat is voor mij 3 weken vakantie in Denemarken.
En volgend jaar??????? Natuurlijk weer drie weken Gronhoj……
En Verdi? Die is het daar helemaal mee eens….